Vakkennis is meer dan een laagje schmink.
Op de jaarmarkt van Mortsel won de jonge Kobe Van Herwegen een clownwedstrijd, gepresenteerd door niemand minder dan Clown Rocky, alias Eddy Herman. Jarenlang prijkte de poster van deze clown als kinderheld in de kamer van onze Kobe.
Een foto van de jonge Kobe als clown met felle kleuren en een gezicht overvol smink. Clown Rocky inspireerde hem om het simplistischer aan te pakken. Weinig make up, het trouwkostuum van zijn grootvader en een oude hoed die hijzelf in het model als de hoed van Rocky had getrokken...
Maar Eddy Herman was niet voorbestemd om clown te worden. Op zijn veertiende ging hij als meubelmaker aan de slag in een fabriek. Al snel werd duidelijk dat Eddy’s passie op het podium lag. Wat begon met sketches in de turnkring mondde uit in een kinderprogramma bij het impresariaat van wijlen Etienne Thienpont uit Merelbeke.
“In 1974 vroeg het Thienpont theater mij of ik een poppenkast kon brengen. Ik bevestigde zonder blikken of blozen, ook al had ik hier geen enkele ervaring mee. Er waren al aanvragen binnen voor mijn poppenkast goed en wel in elkaar zat! Maar het werd een succes. Het kinderprogramma werd omgevormd tot Circus Bonny en aangevuld met circusnummers van onder meer André Belga en Joe de Fietsendief van Circus Tondeurs, en ook het clownsduo Lena en Raoul en het goochelduo Borah & Sandy.
In die periode, ik was rond de dertig, werd ik gevraagd om de spreekstalmeester van Circus De Paris te vervangen. De directie was zo tevreden dat ik vijf seizoenen mocht blijven presenteren. Na mijn shift in de fabriek vertrok ik elke dag halsoverkop naar het circus dat om 18u zijn avondprogramma had. Vijf jaar lang heb ik mij in de auto moeten schminken. Na de voorstelling kleedde ik mij in de tent om terwijl de werkmensen alles al aan het afbouwen waren.
Toen we met het circus in Olmen stonden, kwam Louis Roofthooft, de oprichter van de Olmense zoo, kijken. Hij was zo onder de indruk van mijn presentatie dat hij me op slag een vast contract aanbood om een circusprogramma in de Olmense zoo te brengen. Dit ging natuurlijk niet aangezien ik toen nog werkzaam was in de meubelfabriek. Maar de meubelfabriek sloot in oktober 1986 haar deuren zodat ik met mijn C4 op straat stond. Door Sinterklaas- en kerstfeesten kon ik dat jaar overbruggen en in januari 1987 ging ik praten met Louis. In april stond ik al in de piste van de Olmense zoo. Het waren de vier beste jaren van mijn leven. Samen met de Heppenheimers en hun chimpansees, de Cardinalis, Job Lijfering met tijgers, de babyolifant Cheeta, muzikale clown Arthuro Cardini, …
Dieren maken deel uit van het circus. Soms worden het waarlijk clowns zoals een van de chimpansees die bij zijn entree in de piste de broek van een pistejongen aan flarden had gescheurd. Hoewel de jongen er met de schrik vanaf kwam lag het publiek helemaal dubbel.
Toen ik spreekstalmeester was bij het Magic Circus onderbrak Bill Kartoum me midden in mijn presentatie. Hij sprak het publiek toe en vertelde dat iemand ‘s nachts de beren had vergiftigd met foute bessen. Wat het publiek niet wist, was dat Bill helemaal geen beren had in zijn circus. Het was weer een van zijn typische kapriolen.
Een van mijn eigen successen was een komische act op de muziek van Figaro uit de barbier van Sevilla. Met scheerzeep maakte ik verschillende figuren in het haar van iemand uit het publiek. Op een middag hoorde ik mijn muziek spelen. De Cardinalis waren mijn nummer schaamteloos aan het kopiëren. Dat zijn momenten dat het er hevig aan toe gaat in het circus. Of ze nadien toch nog mijn nummer hebben gebruikt is me een raadsel.
Sinds de jaren ‘90 ben ik fulltime op de baan in gans Vlaanderen. De zomermaanden treed ik vooral op aan de Belgische kust. De start van een familieprogramma aan zee was een schot in de roos waardoor de optredens in stijgende lijn gingen. In 2004 ben ik begonnen met mijn eigen boekingskantoor EHSPRODUCTIES. Sindsdien zijn ook de seniorenrevues in stijgende lijn gegaan.
Clowns en komische acts worden een uitstervend ras. Ik zie mijn eigen publiek enerzijds jonger worden – vroeger kwamen er kinderen tot 12 jaar kijken, nu zijn ze gemiddeld 8 jaar – en anderzijds worden de senioren die het circus van weleer herkennen, steeds ouder.
Ikzelf, ik blijf Clown Rocky zolang het kan. Ik entertain mijn publiek met de kwaliteit die van een clown verwacht wordt. Daarom hanteer ik al jaren de slogan ‘Vakkennis is meer dan een laagje schmink…’
Dit artikel verscheen in Circusmagazine #64 (september 2020) // Auteur: Bram De Laere // Foto: Michiel Devijver // Voor overname: contacteer maarten[at]circuscentrum.be
Comments