In mijn handen zitten diepe groeven. Het was even geleden dat ik een circustent mee hielp opbouwen. Maar het liep als een treintje. In drie uur tijd stond de tweemaster van Tik Tak circus recht. Twintig meter diameter met tribune, loges, backstage en een verlichte piste inbegrepen. Plaats voor driehonderdvijftig toeschouwers. Opgebouwd met zeven man. Wat een top-team.
Ik herken de circusplaats aan het skate-parkje in Herentals van vorig jaar. Hier een korte anekdote.
We stonden toen op dezelfde plek met circus Pipo. Het was in de periode van mijn verjaardag. De dag zelf viel dat jaar op een zondag en dan moet er natuurlijk opgetreden worden.
Een typische zondag in het circus: wakker worden, tanden poetsen en optreden. Ik ben niet echt een ochtendmens. Dus zie ik er op zo'n dag extra groezelig uit. Dat paste wel bij mijn personage.
Herentals ligt ver van mijn heimat. Daarom had ik geen bezoek verwacht. Misschien een verrassing van mijn ouders maar aangezien ik ze tijdens de eerste voorstelling niet in de tribunes had zien verschijnen leek het mij een zondag als een ander.
Als er iemand jarig is in een familiecircus wordt er wel eens gezongen in de voorstelling. Echt zo’n vervelend moment om nerveus in het rond te draaien terwijl iedereen luidkeels LANG ZAL IE LEVEN kweelt. Daar kon ik helaas niet aan ontsnappen die dag.
Aan het eind van dat liedje kwam plots een vreemde snuiter de piste in waggelen. Ik had niet direct door wat gebeurde want er was een nieuwe clown de piste binnen gestapt. Een oudere man met een lange lichtbruine vest die precies bij mijn overgrootvader paste, een rare pruik die me ook niet onbekend voorkwam en de gekende maquillage van de Pauwels dynastie. Toen viel mijn frank. Mijn vader had z’n gekke schoenen
aangetrokken en gaf me zo een geweldige verrassing.
Net als toen is het ook vandaag aan het regenen. Dat hindert niet want mijn caravan is droog, gezellig warm en het gespetter op het dak zet me aan het schrijven.
Mijn verjaardag is dit jaar al even achter de rug en daarnaast ben ik hier niet als werknemer van circus Pipo maar als curieuzeneus bij Marquis Pauwels senior van circus Tik Tak. Een bijzonder bevoorrechte positie, neem het van mij aan. Want door mijn interventies van een week ontsnap ik aan de dagelijkse beslommeringen van het circus. Zo kan ik al mijn energie focussen op een weg banen door al het erfgoed en er beetje bij beetje een mee worden.
Maar er zijn taakjes in het circus waar je niet van onder kunt. De tent opbouwen is er eentje van. Het is niet voor iedereen weggelegd maar mij geeft het een geweldige kik om een chapiteau met een klein groepje echte circassiens recht te zetten.
De opbouw moet altijd vooruit blijven gaan want hoe ervaren ook, een grote tent rechtzetten blijft tricky business. Bij het opzetten kunnen de grote masten schuiven, vallen en breken. Niet alleen zichzelf maar iedereen en alles in hun pad met zich meeslepend. De kabels waarmee alles samenhangt veranderen in een fractie van een seconde van een veilige verbinding in een ijzeren zweep.
Wanneer er een windje staat bij het ophoog hijsen van het zeil kan een toename van de wind ervoor zorgen dat het ganse boeltje als een grote vlieger de lucht in gaat. Bij een echt harde storm kan dat sowieso gebeuren. Het hoort er allemaal bij. Ook met zijn drietjes een twintigtal piketten van 10 centimeter diameter en een 160 cm lang slaan is geen uitzondering maar wekelijkse kost. Dikke mathilde, de zwaarste voorhamer bij Pipo, woog 9kg met een korte steel. De fitness kan wel even wachten na dergelijk labeur.
Het hoort onlosmakelijk bij het immaterieel erfgoed van het circus. Dit symbool, de grote chapiteau van het rondreizende circus heeft de mensen en hun kunst gevormd.
Is circus zonder piste, zonder ronde constructie nog wel echt circus?
Laat het me weten, ik hoor graag wat jullie hiervan denken!
Comments